Anoniem, Vriend of vijand? Over pedofilie en pedoseksualiteit; Scriptie, 2005
Veel pedofielen gaan op maatschappelijk verantwoorde wijze met hun gevoelens om en zullen dan ook nooit een kind schade berokkenen. Helaas wordt er aan deze groep pedofielen nooit aandacht besteed in de media. Ik hoop dan ook met deze scriptie een ander beeld te hebben geschetst van de pedofiel en dat mensen zelf gaan nadenken in plaats van de media te volgen.

Bernard, Frits, Vooroordelen in sexualibus, in: Info, RVSH,1997 
De mens neigt er van nature toe vooroordelen te ontwikkelen. Het vooroordeel krijgt een gemakkelijke kans, ook of juist in sexualibus. De mens heeft immers de neiging te generaliseren en zogenaamde stereotypieën, of anders gezegd, ongedifferentieerde categorieën, te vormen; bijvoorbeeld: 'de jeugd van tegenwoordig Is gemakzuchtig'. De werkelijkheid wordt vereenvoudigd en in een soort foto samengevat. Heel algemeen zou men kunnen zeggen, dat een vooroordeel een oordeel Is dat men velt zonder objectieve criteria en dat later niet geverifieerd en gecorrigeerd wordt. Het Is een schijnoordeel dat meestal negatief is.

Bernard, Frits, Pedofilie - psychiatrische aspecten, 1997 
Meer dan twintig jaar geleden publiceerde ik in het Duitse vakbad SEXUAL- MEDIZIN, Medical Tribune, nummer 4, 1975, een uitgebreider verslag naar aanleiding van een door mij verricht empirisch onderzoek. In dat artikel [...]  waarschuwde ik toen al voor de mogelijke gevolgen van vervolging en onderdrukking. Nu, anno 1997, [...] is deze waarschuwing actueler dan ooit. Vandaar dat ik hieronder nog eens een korte samenvatting geef van de destijds door mij opgestelde thesen.

Broeke, Asha ten, Een sociaal netwerk is het enige wat helpt tegen pedofiele neiging; Asha ten Broeke, column, Trouw 20 maart 2012 
"Een sociaal netwerk om iemand heen spinnen, is tot op heden de enige echt effectieve manier gebleken ..."

G. G., Ingrijpende herziening van het begrip ‘seksuele kindermishandeling’. Nieuwe ontdekkingen van Bauserman, Rind en Tromovitch, in: KOINOS Magazine #20, 1998/4.
Over twee onderzoeken van Rind, Bauserman & Tromovitch.
Zij toetsen daarbij de wetenschappelijke juistheid van het begrip ‘seksuele kindermishandeling’ (Child Sexual Abuse, verder afgekort als CSA) en een viertal gebruikelijke opvattingen daaromtrent. Met name zoeken ze naar verbanden tussen CSA-ervaringen en psychologische problemen op latere leeftijd. Hun conclusies zijn opzienbarend.

KOINOS, Seksuele jeugdervaringen en welbevinden; Belangwekkende studiedag te Rotterdam, in: KOINOS Magazine # 21, 1999/1.
De algemene veronderstelling dat seksuele jeugdervaringen schadelijk zijn, dat deze schade op grote schaal voorkomt en over het algemeen intens is, wordt niet uit onderzoek bevestigd. De aannames dat het schade-effect voor jongens dan wel meisjes en voor klinische dan wel niet-klinische populaties vergelijkbaar is, blijken niet houdbaar. Kortom, een nuancering van wat op dit terrein als algemene waarheid wordt aangenomen is op zijn plaats.

Koning, Petra de, Scholen reageren verkrampt op ontuchtaffaires; geen nachtzoen meer, NRC Web 24 october 1998.
Gedragscodes, protocols, regels over wel of niet een kind op schoot. Onderwijzers proberen zich te beschermen tegen verdachtmakingen. Ze zijn erg bang door alle affaires. En wat ze lastig vinden: seksueel misbruik herkennen bij kinderen.

Jong, M.C. J. de, Hoe men een minderheidsgroep kan verketteren 
De manier waarop men een individu het zwijgen op kan leggen kan vele vormen aannemen, maar het belangrijkste mechanisme, dat andere mechanismen nodig heeft om te functioneren, is het proces van de criminalisatie.  
Het belangrijkste aspect bij het doen zwijgen van een individu is het tot het wezen van dat individu maken dat het voor hem het beste is om zijn mond te houden over zijn opinie (politiek of religieus), of zijn seksuele geaardheid. De basismethode om het individu te doen zwijgen, is hem bang te maken uit te komen voor zijn mening of gevoelens. 
Om dit te bewerkstelligen is het nodig het aspect van zijn persoonlijkheid dat onderdrukt dient te worden te criminaliseren.

Knap, Robin, Schaduw in groepen 
Door te wijzen naar de pedofielen, hoeven wij niet naar onszelf te kijken. Naar onze samenleving, de economie, de cultuur en onze gezinnen. Onze manier van opvoeden en onderwijzen. [...]
Willen wij echt naar oplossingen zoeken, dan moeten we niet langer proberen een zondebok te pakken te nemen. Dat kan alleen leiden tot excessen zoals hierboven beschreven! Wij moeten eerlijk naar onszelf durven kijken. Kritische zelfonderzoek, dat lijkt mij een goed begin.

Knap, Robin, De tegenstander ontmaskerd; Op zoek naar de wortel van de anti-pedo hetze; 
OK Magazine 77, mei 2001
Met stijgende verbazing probeer ik de toenemende heksenjacht te volgen. De moord op de 22-jarige Dennis Brocken was voor mij schokkend. Deze leeftijdgenoot, ik ben zelf ook 22, had een jongen gestreeld op zijn bovenkleding! De vader van de jongen vond dit blijkbaar onacceptabel en vermoordde de pedofiele jongeman met een slagersmes. Vervolgens werd de verdachte van deze moord (of doodslag) in diverse media gaandeweg als held betiteld. Dit riep bij mij gevoelens op van verbijstering. Dan is er een gezin uit Den Bosch dat niet meer welkom is in hun woonwijk. Reden: de zoon van zestien, die vier jaar geleden het een en ander 'gedaan' heeft met kinderen uit zijn buurt. Toen hij twaalf was, dus! Deze voorvallen laten mij niet los. Hoe komt het toch dat 'pedofiele' mensen zo gehaat worden? Ik heb geprobeerd hier een antwoord op te vinden.

Kort, Huib, Demonen; De veiligheidsutopie; in: Koinos 27 
De samenleving wordt geconfronteerd met grote problemen: nodeloos geweld, criminele asielzoekers en kinderen verkrachtende zedenmisdadigers. Het lijken problemen op zich, die elk een eigen aanpak behoeven. De vraag is echter of het wel op zichzelf staande problemen zijn, sterker nog: of het überhaupt wel problemen zijn. Het eigenlijke probleem ligt breder, is algemener en is diep geworteld in de samenleving als geheel. Het aanwijzen van zondebokken, als excuus voor een falende samenleving, is dan een bekende en kennelijk nog steeds succesvolle manier om het recht van de sterkste te laten gelden.

Lammers, M., Aanrakingsangst treft ook leerlingen en patiënten, De Volkskrant, 29 oktober 1998.
Door de groeiende aandacht voor seksueel misbruik, lijden steeds meer leraren en hulpverleners aan 'aanrakingsangst. Marijke Lammers waarschuwt voor de neiging steeds strengere regels in te voeren. Het probleem wordt daardoor eerder verhuld dan opgelost.

Nicolaï, Drs N. J.,  De consequenties van seksueel misbruik van minderjarigen - in: Commissie Deetman: Rapport 2011: Seksueel misbruik van minderjarigen in de Rooms-katholieke kerk - Wim Deetman, Nel Drayer, Pieter Kalbfleish, Harald Merckelbacu, Marit Monteiro & Gerard de Vries - Balans, 2011 - Deel 2, Hoofdstuk 10
Seksueel misbruik wordt in dit essay conform het wetenschappelijke en juridische gebruik gedefinieerd als ‘seksueel contact van een volwassene met een kind onder de zestien, waarbij het kind het contact niet kan weigeren en waarbij de volwassene overwicht, macht of controle heeft. Het doel van het seksuele contact is de bevrediging van de volwassene.’ Er is dus geen expliciete in- of toestemming van het kind. [... ... ...]
Het onderzoek naar de late gevolgen van seksueel misbruik kent drie fasen. [... ... ...] 
De laatste tien jaar wordt ook veel onderzoek gedaan naar wat de centrale factor wordt genoemd in de uitkomst: de verstoringen van de stressregulatie door ernstig (...) misbruik. [...]
Er is de laatste jaren wetenschappelijke consensus dat seksueel misbruik in de kinderjaren schadelijk is voor de geestelijke en lichamelijke gezondheid, in het bijzonder voor de emotionele gehechtheid en de seksualiteit, ook al zijn de gevolgen op het eerste gezicht niet herkenbaar. Ze zijn te vergelijken met een tijdbom die afgaat zodra in de volwassenheid de impact van het gebeurde betekenis krijgt. [...] 
Seksueel misbruik blijkt na factoranalyse een substantieel vergroot risico op latere psychologische en psychiatrische problemen te geven, vooral depressie en posttraumatische klachten. [...]

Palmen, Désiré, Pedofilie, het niet te accepteren 'anders' zijn ?  Een ethische beschouwing op grond van wetenschappelijke gegevens; (Student) Begeleider: Prof. Dr. E. Brugmans
Paper in het kader van de éénjarige beurs filosofie van de Radboudstichting . Juni 2001  

Plummer, Ken, Een sociologische kijk op pedofilie, uit het Engels vertaald door Edward Brongersma
Ik wil drie van de stellingen die sociologen hebben toegepast op gegevens over homosexualiteit, uiteenzetten, en kijken of die nu ook toegepast kunnen worden op pedofilie:

Poll, R.,  Longstay voor tbs niet goed gebruikt; NRC 29 augustus 2005
De opvatting is dan dat de persoonlijkheidsstoornis geen feit is, niet echt bestaat, geen eigen werkelijkheid heeft, doch veelmeer een 'construct' is in het hoofd van de waarnemer. Deze onzekerheid en de discussies hieromtrent impliceren in ieder geval dat de behandeling van de persoonlijkheidsstoornis een vage zaak is.

Randall, John L. Met kromme taal kun je niet recht denken, Hoofdstuk 1 uit Childhood and Sexuality - A Radical Christian Approach, 1991. Vertaling: Ben Füss, 1995
Op het gebied van menselijke seksualiteit onthullen de woorden die we gebruiken maar al te duidelijk de vast in het zadel zittende houdingen van onze cultuur .We leven in een samenleving die sterk afwijzend staat tegenover seks. Deze opmerking mag sommige lezers verrassend in de oren klinken, zeker nu de jaren '60 en '70 de naam hebben gekregen ons in een meer verlicht tijdsgewricht te hebben binnengeleid. Toch zijn, ondanks de alleszins reële veranderingen die zich in die periode hebben voorgedaan, onze onderliggende houdingen in de grond nog steeds afwijzend.

Ree, Frank van, Intieme relaties tussen jongeren en volwassenen; Zijn er criteria voor een goed contact? In KOINOS Magazine # 24, 1999/4.
Enige tijd geleden vond er een uitgebreide gedachtewisseling plaats in het nieuwsbulletin van de Landelijke Werkgroep JORis (Jongere-Oudere Relaties, intimiteit, seksualiteit) van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH), over de criteria waaraan een intieme relatie met een jongere moet voldoen om schade op latere leeftijd uit te sluiten, uitgaand van stellingen die al eerder waren geformuleerd door de Danish Pedophile Association. Orthopedagoog Dr. Frans Gieles nam daarbij het standpunt in dat in de huidige werkelijkheid volwassenen zich bij pedofiele en efebofiele relaties zeer terughoudend dienen op te stellen, omdat zij ook de verantwoordelijkheid dragen voor schade die maatschappelijke afwijzing, al of niet achteraf, teweeg kan brengen. Wij vroegen de gepensioneerde Nederlandse psychiater Dr. Frank van Ree naar zijn visie hierover.

Over
Ree, Frank van, Pedofilie; een controversiële kwestie. Analyse van een maatschappelijk vraagstuk; Swets & Zeitlinger, Lisse, 2001: Een nieuwe aanzet tot nuance, Boekbespreking door Chris, Nederland

Ree, Frank van, De pedofiel als zondebok, In HN, Voorlopig, 55-8, 27 februari 1999 pag 1-10
In korte tijd werd een groep mensen die jarenlang was doodgezwegen, razendsnel gestigmatiseerd en opnieuw in de hoek gezet. Frank van Ree [...] over de vraag hoe de samenleving met pedofielen zou kunnen omgaan.

Rind, B., Bauserman, R. & Tromovitch, Een onderzoek naar de veronderstelde eigenschappen van seksueel misbruik van kinderen, gebaseerd op niet-klinische steekproeven, Lezing, Rotterdam, 18 december 1998.

Rivas, T., Cirkelredeneringen en kategoriefouten in de afwijzing van vrijwillige intieme relaties tussen volwassenen en kinderen 
Helaas lijken een heleboel mensen ervan overtuigd dat als je onderkent dat er seksueel misbruik van kinderen bestaat, je DUS automatisch ook zou moeten onderkennen dat er helemaal geen positieve close platonische vriendschappen of erotische relaties tussen volwassenen en kinderen buiten de eigen familie (kunnen) bestaan. Dat is natuurlijk net zo logisch als dat het bestaan van verkrachting van vrouwen door mannen zou bewijzen dat er geen liefdevolle, vrijwillige relaties tussen vrouwen en mannen bestaan. Gelukkig zien veel mensen wel in dat deze manier van denken niet deugt als je hen daarop wijst. Dat neemt niet weg dat er nog een aantal andere denkfouten meespeelt wanneer het gaat om het onderwerp close vriendschappen en erotische relaties tussen minderjarigen en meerderjarigen. Daar besteed ik aandacht aan in dit artikel.

Roelofs, Gerard; Interview met -, in: Dagblad De Limburger, 8 augustus 1999, door Sjors van Beek en Jasper Groen.
'Niet elke pedofiel is een smeerlap'
Pedofilie. Kinderporno. In de publiciteit worden pedofielen wederom afgeschilderd als smeerlappen. Ten onrechte, vindt de Maastrichtse psychiater/seksuoloog Gerard Roelofs. ,,Bij een gewone verkrachting wordt toch ook niet gezegd: 'daar heb je die verdomde heterofielen weer’?"