Brechtje ziek op bed gelaten. De rest dus weg. Nee, niet. Ik heb bonje met Tamar.
Ik voel me er wel wat vervelend bij. achteraf:

Bevinding achteraf: vervelend

Van mij moest ze naar school ( nadat ze naar de dokter geweest was ). Vervelend.
Ze begon toen over het vervoer -- geen fiets e.d. Ze had bij Xaviera  achterop gekund. Ze gooide echter de kop in de nek en vertikte het om te gaan.

Interpretatie als ongewenst gedrag

Uiteindelijk kon ik een fles naar mijn kop krijgen, zei ze tegen Xaviera en moest ik niet meer aan haar deur komen.

Omgangsbreuk

Dus moest ik wel terug. Toen heb ik duidelijk gezegd dat ik vond dat ze best naar school kan, vervelend dat ze wat verkouden is enz., maar geen reden om thuis te blijven. Als ze niet naar school gaat, blijft ze de hele dag op haar kamer.

Macht gebruiken

Ze negeerde me volkomen en bleef zogenaamd hardnekkig lezen. Ik Omgangsbreuk.. negeer haar nu, ze moet zelf maar komen.

Omgangsbreuk

Ik twijfel wat, omdat ik ook voel dat ik streng ben omdat het naar school gaan in het algemeen wat moeizaam gaat -- kwaaltjes. En op haar persoonlijk omdat ze veel klaagt.

Twijfel achteraf

Ze heeft nu dus straf en is woest op mij omdat ze zichzelf ziek verklaart. 

Autonomie = schaduwkant

Daarna met Tamar gepraat. AI snel kwam naar voren dat ze zich rot voelt en naar Brugstad wil.

De boodschap: gevoel & wens

Heb afgehouden daarover te praten, om het gebeurde van vandaag eerst uit te praten.
Moeilijk om het echt duidelijk te krijgen. Ze heeft al gauw een excuus. Trudy zou haar niet mogen. Ze ziet zelf ook dat ze door haar houding reacties oproept.

Communicatie over gedrag, niet over boodschap

Dorie was aanvankelijk in een leuke bui. Ook vast van plan om om 22 uur naar haar kamer te gaan. Ze had toch al veel slaap, zei ze.
Zuske sprak ik nog aan op: weer die vriendjes bij het hek op maandagavond. Gezegd dat het afgelopen moest zijn en zo Peter en Paultje voorlopig niet echt op bezoek mogen komen.

Vanavond was het tegendeel echter waar. Ze kwam om half negen weer thuis, met Peter. 'n Rommelige sfeer, Diny voor Karin ook op bezoek. Dan zijn Karin en Dorie al wat drukker ook.
Peter moest van mij om 21 uur weg. Dat was goed, maar toen puntje bij paaltje kwam, gaf Zuske een grote mond.

Dorie had trouwens tevoren een plant omgegooid en dat moest ze van mij opruimen. Met publiek doet Dorie echter heel stoer en ze deed daar dus al moeilijk over.
Aansluitend zei ik dat Peter nu weg moest en toen dus die toestand.

Dorie begon me werkelijk behoorlijk te duwen en ik zei dat ze onmiddellijk naar haar kamer kon gaan en er niet meer af hoefde te komen en René er onmiddellijk uit.

Nou, die ging. Dorie naar de gang en toen toch maar naar haar kamer. Zuske daar later ook heen.

Zij kwaad af en Dorie er meteen weer bij. Zuske had me in het begin van de avond verteld hoe belangrijk Peter en Paultje waren voor haar nu en dat ze ze iedere dag wilde zien en dus' s maandags en' s woensdags ook bij het hek zag.

Het liep weer op, want ik herhaalde dat Dorie naar haar kamer moest.

Toen - vijfminuten later - vertrokken Dorie en Zuske demonstratief met een ingepakte tas. Ik heb ze laten gaan zonder iets te zeggen.
(Hellen)

Naar aanleiding daarvan (ik schrijf nu de volgende dag verder) een rommelig en onrustig naar bed gaan. De meiden wijzen Dories gedrag af en met name Xaviera vindt dat het Dories eigen schuld is als ze weg moet. Eefje en Tamar kwamen ook met opmerkingen, dat sinds Dorie hier is, de hele groep anders is -- Zuske is veranderd enzovoorts. Ik kreeg geen kritiek, wat me naast een rot gevoel toch ondersteunde.

Ik vind het toch heel rot -- vind haar in wezen een lieve en leuke meid, maar we redden het zo niet.

.
[Blz. 277]
.

Zuske en Dorie kwamen om 17.30 terug. Zuske heeft eerst met de directeur gepraat, daarna Dorie. Zuske was behoorlijk overstuur, zat alleen maar te huilen en te trillen. Ze vroeg of ze tot vrijdag bij die mevr. Christiaanse mocht blijven om bij te komen en uit te rusten. Na overleg dit toch maar besloten.
Karel ( directeur) heeft Dorie voorgesteld om naar een opvanghuis te gaan en van daaruit verder te kijken wat het beste voor haar is.
Dorie weigerde dit pertinent en zei: ik pak m' n koffers en ga weg.
Karel heeft nog tegen haar gezegd dat dat beslist niet verstandig was. Maar ze ging. Ze pakte haar spulletjes bij elkaar en vertrok.
De meesten hadden met haar te doen.

hier niet uit.

Tegen haar gezegd dat ik het fijn zou vinden dat ze hier zou blijven. lk zei: iedereen heeft het nu moeilijk, het is beter als we bij elkaar blijven.

Dat vond ze uiteindelijk ook.
Later op de avond werd het rustiger. De meiden zijn ook echt moe van het hele gebeuren van de laatste dagen. We hebben patat gebakken en iedereen met een bordje patat gezellig bij elkaar.

Pleegouders van Dat pleeggezin van Dorie belde. Even later kwam hij samen met Dorie Dorie moeten nu nog wat spullen halen.Ze blijft voorlopig bij hen. Hij vond het ook wel moeilijk, maar kon Dorie niet over straat laten lopen. Hij neemt haar nu maar weer in huis en hoopt er het beste van.
De meiden ook weer gerustgesteld nu Dorie onderdak heeft. ledereen ging redelijk op tijd naar bed. De stemming onderling is goed, een solidair gevoel zo met elkaar.

Aan tafel maar heel weinig meisjes en daarom eten Janneke (leidster) en Ciska uit' De Sluisgroep' mee.
Al vanaf het begin was Ciska heel druk, die nog gestimuleerd werd door Dorie en Zuske die daarin meegingen. Het was niet echt vervelend, maar een gesprek of rustig af eten is dan onmogelijk.

Ik had het gevoel te moeten kiezen tussen óf conflict óf zo laten.
Vond de situatie geen conflict waard.

Dus bleef het rommelig tot het eind.
Achteraf wel tevreden over de keuze, maar toch een onbevredigend gevoel, ongezellige tafelsituatie. Heb het idee dat het met Ciska erbij  bijna niet anders kan.

Om elf uur kwamen Fanny en Giana. Ik heb hen gezegd dat ik het geen stijl vond wat ze gedaan hebben. Niet thuis eten en dan de rest van de dag in de kroeg zitten en als je thuis komt maar doen alsof er niets gebeurd is.
Toch ben ik hier verder niet op doorgegaan omdat de dames een behoorlijke portie alcohol binnen hadden.

.
[Blz. 278]
.

Na een tijdje zijn ze toch naar boven gegaan (...).

Gistermiddag vroeg Jolijn (moeder) aan me: 'Hé, Els, kan jij me' n opvoedkundig advies geven over Kees-Jan? Hij zit steeds wat te klieren met koffiekopjes en zo. Hoe krijg ik hem rustig?'
Ik zei: 'Geef 'm wat te spelen of wat krantenpapier wat hij kan scheuren' .Gaby (moeder) kwam toen met het voorstel blokken op' t kantoortje op te gaan halen. Die hadden zij (Katja -- moeder -- en Gaby en de leiding) laatst gekocht en nog wat speelgoed.
Jolijn en ik naar het kantoortje. Jolijn nam Kees-Jan mee en ik Nienke.

Prompt reageerde ook Lenneke, Bernardo en Josee, dat ze ook wat uit wilden zoeken. We gingen met z' n allen naar het kantoor. Lenneke zei onderweg tegen mij: 'Dat is anders niet eerlijk hè, dat er één speelgoed krijgt en de anderen niet.' 'Nee hè, dat is niet leuk,' zei ik.
Na een tijdje kwamen we terug, iedereen had wat uitgezocht. Ze waren allemaal leuk aan het spelen.

 Kees-Jan liep weer weg van de blokken. Ik ging toen op de grond zitten, bij de blokken. Kees-Jan kwam er weer aan.

Na drie kwartier hield ik er mee op.
Even later zag ik Betty (moeder) en Jolijn met 't springtouw spelen.
Ik had Betty nog nooit met haar kinderen zien spelen.
Ik vond het heel leuk om dat te zien.
Ik had' t idee dat' t effect heeft gehad op Betty mij te zien spelen met onder andere haar kinderen.

ze heeft contact met haar kinderen