Inleiding
Dit is het verslag en het resultaat van een zoektocht in
mijn innerlijk.
De tocht heeft vijf jaar geduurd, van begin 1996 tot begin 2002.
Ik was niet in de ban van de (trouw)ring of zo, maar was altijd gefascineerd
door kinderen.
Omgang met en zorg voor hen is de rode draad in mijn leven.
Daar is niks tegen - menig oma en al zeker mijn moeder had geen andere rode
draad.
Het punt was echter dat ik niet zonder kon en dat ik in enkele gevallen
te ver ben gegaan in intimiteit. Dit bracht mij, jaren nadien, in een diepe
crisis die achteraf vruchtbaar is gebleken:
Die crisis werd de start van een zoektocht.
|
[Een crisis is] "een situatie waarin je
[...] geen uitweg meer ziet, elke nooduitgang is afgesloten en je
staat dus voor iets onoverkomelijks.
Het woord crisis betekent letterlijk ommekeer, een herkansing om
alsnog het tot dan toe geremde toe te laten. Oude zekerheden en
vertrouwde patronen worden losgelaten."
Korteweg e.a. 1996, p. 185.
.
|
|
Iedere man zal ooit een boodschap uit zijn onbewuste horen, of die
nu de vorm aanneemt van een incident of een crisis of
onverklaarbare gebeurtenis die ons maant op reis te gaan, een reis
die we nog nooit gemaakt hebben, een innerlijke reis.
Ton vd Kroon 1996, p. 43
.
|
Omdat ik tevens ouder werd, moest ik hier wel eens even bij stil gaan staan en
mij voor gaan bereiden op de volgende fase van mijn leven: de fase zonder
kinderen om mij heen.
Dit was een hele zoektocht. Al zoekende schreef ik al enkele essays.
Ik heb in die tijd een dagboek bijgehouden, van daaruit een logboek gemaakt en van daaruit weer andere essays geschreven.
Ook heb ik veel dromen opgeschreven; zij speelden een belangrijke rol in het
hele zoekproces. De meest cruciale dromen staan hier
ook bij elkaar.
Een logboek loopt chronologisch, dus het wipt van het ene onderwerp op het
andere. Het logboek staat op een cd-rom en is voor vertrouwde mensen op aanvraag
verkrijgbaar.
In dit verslag staat dit allemaal per onderwerp bij elkaar.
Dit verslag is in 2002 op cd-rom
verspreid aan familie, vrienden en kennissen.
In 2006 is het on line gezet in een ietwat afgeslankte versie.
|
Dagboeken, brieven en diepe gesprekken helpen de aandacht richten op
ontwikkelingen en dingen die onder de oppervlakte schuilgaan.
Thomas Moore, 2001, p. 15
.
|
"[...] ons eigen verhaal is het kostbaarste wat we bezitten. Ons
leven hang ervan af." [...]
"Je zou therapie kunnen zien als een verdiepen van het verhaal dat
geleefd en verteld wordt"
Thomas Moore, 2001, p. 75 & 76
.
|
Een lange leerweg
Aan de hand van dagboekaantekeningen, leesbaar samengevoegd tot een
logboek, is dit verhaal geschreven over een leerweg die ik
in een therapie proces van 4½ jaar heb afgelegd.
Van hieruit zijn drie persoonlijke essays geschreven waarin ook
een verbinding wordt gelegd met de literatuur over elk der onderwerpen.
Onderweg, tijdens de zoektocht, zijn de volgende stukken
geschreven:
 |
Het verhaal van mijn oersoep,
1997
Reconstructie van mijn vroegste jeugd met alle problemen van dien. Ik had
intense pijn en vond mijn moeder als prima pijnstiller. In de tienertijd echter
laat men de moeder los. Ik moest dus een andere pijnstiller uitvinden en vond
deze inderdaad in de zorg voor kinderen. Deze pijnstiller bleef, kennelijk
noodzakelijk geacht, zo ongeveer de rest van mijn leven in werking.
- |
|
Het verhaal van mijn oerstrijd,
1998 (met P.S. dd 2002 en later)
Reconstructie van de strijd die ik van jongs af aan met mijn vader gevoerd
heb. Ik schafte al heel jong de man af als vader, ik ontweek hem verder. Hiermee
leverde ik echter wel iets in: mijn ontwikkeling van kind tot mannelijke man.
- |
Bij een terugblik op mijn tienertijd horen de volgende stukken:
een uit 1989, een uit 2001 en een mythe van duizenden jaren oud.
"Dit alles rond een bloot standbeeld... Stel je voor,
zeg, dat een tiener daar langs fietst! Dat jeugdige zieltje moeten we wel even
beschermen! Het jeugdige zieltje echter, volgt toch echt wel zijn eigen weg,
luisterend naar zijn of haar innerlijke stem. Geen eenvoudige weg,
overigens."
Nu was ik duidelijk niet de enige die een oogje had op de
eerste-klassertjes en - in deze tijd klinkt dat vreemd -met mijn vrienden uit
mijn eigen klas was dat gewoon bespreekbaar; zelfs enige concurrentie op dit
vlak bleek voorgoed overleg vatbaar. Eigenlijk geen probleem.
|
De mythe van Perseus
Perseus vond het
monster slapende. Daar iedereen bij den aanblik van Medusa in steen veranderde,
naderde Perseus haar met afgewend gelaat en zag haar slechts in den spiegel
van z'n schild. [...]
"Zie mij aan. Ik ben Ik ben uw verstoten kleinzoon en hier staat m'n
moeder Danaë." Vol schaamte smeekte Akrisius om vergiffenis [...]
Perseus werd nu zwaarmoedig en noemde zich vadermoordenaar. |
Literatuur
|
"Odyssee
is een nobele voorstelling van het geheimzinnige proces dat we een
mensenleven noemen. Het is een zegen dat aan de bron van onze beschaving
het verhaal staat van Homeros' anti-held Odysseus. Het is een heilig
verhaal, niet het verslag van een man die letterlijk ronddobbert op zee
en probeert naar huis terug te keren; het is het mysteriedrama van
Elckerlyck, het diepe verhaal van ieder van ons - iedere man en iedere
vrouw - terwijl we pogen de weg door het leven heen te vinden in de hoop
ooit te zullen aankomen op een plek die we ons thuis kunnen noemen.
Die
reis is een zielenreis. Odysseus ontmoet allerlei fantastische figuren
en mensen en brengt zelfs een bezoek aan de onderwereld, het
dodenrijk - dat alles als onderdeel van zijn reis naar huis. Ieder van
ons bevindt zich op zo'n reis, die zowel de concrete situatie van ons
leven als de innerlijke pelgrimstocht behelst. We moeten de details van
ons leven uitwerken, maar zien ons tevens gesteld voor de uitdaging dat
we ons moeten bezighouden met het verleden, de wereld die de doden voor
ons hebben gewrocht, en het diepe, innerlijke leven dat zich bevindt
onder en voorbij de letterlijke gebeurtenissen die onze aandacht geheel
en al opeisen."
Thomas Moore, Ons Diepste zelf, Kosmos, Utrecht 2001, p 5
|
|
