'Dossier gesloten'

Verminkt en verzwakt
breder en groter
behaarder, man geworden
zo zag ik je terug

wiens schouders, toen klein
ik vaak had omvat
wiens handen zo vaak
de mijne hadden gevonden

Jij
kind met dossier
kind zonder binding?
kind zonder gevoel?

Welnee!
Jij hevig levend
heftig voelend
hatend soms

Je bond je sterk
aan mensen die durfden
je echt te ontmoeten
je haat.. liefde.. haat.. liefde...

Ik streelde je haar
Jij legde je hand
stil warm op de mijne
die steriel was verpakt

Zo zaten we lang
en niet veel
hoefde gezegd

Jouw leven kort
mijn leven langer
ontmoeting

Ontmoeting zo vaak
nu de laatste
net niet te laat

Je sliep rustig weer in
Een week later
vernam ik te laat
sliep je in voor al tijd

Levend blijven in mij
de laatste woorden
die je me zei:
"Fransie.. Fransie.. Fransie.."

Frans Gieles
1982

Dit is een herinnering aan [...]

die geboren werd te [...], [...] 1964
en die tengevolge van een ernstig ongeluk, waarbij zijn broer [...] overleed, na 4 maanden verpleegd te zijn in het [...]ziekenhuis te [...], [...] 1982 daar is gestorven.

Als ieder, die hem meegemaakt heeft, over hem nadenkt,
als we samen over [...] praten, dan moeten we vasthouden
dat [...] in de grond 'n goed hart had.

Dat het allemaal zo uitpakte zoals het gelopen is,
dat moeten we aan de God van alle leven,
die ook de God van [...] is,
overlaten om te oordelen.

"Denk je dat ik het haal?"
Hij vocht op allerlei wijzen om te leven.

"Wil je samen met me bidden?"
Hij is dit nooit vergeten.

leder met zijn eigen gedachten,
met stille woorden in ons hart
hebben wij [...]
na een afscheidsviering in de [...]-kerk
begraven bij zijn broers [...] en [...]
bij "[...]" [...] 1982.

Wij hebben hem teruggegeven
aan de levende God
want ook [...] is een mens uit Gods hart.
Hij zal hem doen leven in zijn hart
vrij en blij,
in vrede met zichzelf, met Hem, met ons.

Wij bedanken alle mensen
die hun beste zorg aan [...] besteed hebben,
met name in die laatste vier maanden.
Houdt met ons vast
dat iedere mens van goede wil is
om samen te leven met elkaar
ook al lukt dat niet altijd.

De familie [...]

Brief van de voogd

Beste Frans,
Heel erg jammer is het je te moeten berichten dat [...] aan
zijn verwondingen op [...]1982 is overleden. Ik heb alle mogelijke moeite gedaan om je via de Universiteit te bereiken, maar dit tevergeefs. Door toeval ben ik nu aan je adres gekomen.
We hebben op [...] na een afscheidsviering in de [...]kerk afscheid van [...] genomen.
Frans, dank voor alles wat je voor [...] betekende.
Met vriendelijke groeten,
[De voogd]