Uit
hoofdstuk I:
Samenvatting, conclusie en uitleiding[Blz.
24] 1.
Samenvatting
In
een beperkte literatuurstudie zijn enkele toonaangevende auteurs geraadpleegd
binnen de orthopedagogisch relevante literatuur. Ingedeeld naar bun theoretische
uitgangspunten leverde dat vier groepen auteurs op, die groepsgewijs zijn
besproken. Hun methodische ideeën voor conflicthantering in de dagelijkse
leefsituatie bleken bij twee groepen auteurs beter in een onderverdeling in twee
methoden weer te geven. Zo werden er zes methoden voor conflicthantering in dit
deel van de literatuur aangetroffen. Deze zijn overzichtelijk bijeengezet op de
pp 11, 14, 19 en 23. Deze zes methoden bevatten onderling strijdige ideeën en lieten diverse vragen open. Deze vragen staan in dezelfde schema's kort geformuleerd. Zeer essentieel hierin is
Het
feit dat er zes methoden aan te treffen zijn in de vakliteratuur levert op zich
al de vraag op welk van deze methoden de meest juiste, bruikbare en vruchtbare
is. Ook komt de vraag op of er niet een beter indelingscriterium mogelijk is dan
het nu gekozene, dat van de theoretiscbe uitgangspunten. Deze vraag zal in
boofdstuk IX terugkomen. 2.
Conclusie
De
geraadpleegde literatuur levert de groepsleider meerdere doch onderling
strijdige methodische ideeën op en laat voldoende vragen open om de
onderzoeksvraag van belang te achten. De
geraadpleegde literatuur gaat merendeels uit van theorieën over het kind, van
waaruit geconcludeerd wordt wat de opvoeder zou moeten doen. Een onderzoek dat
start vanuit de optiek van de handelingsmogelijkheden van de groepsleider lijkt derhalve
een zinvolle poging te zijn om een bijdrage te leveren aan de vakliteratuur. 3.
Uitleiding
Het
is niet ongebruikelijk om, na de verantwoording van de vraagstelling van een
onderzoek, over te gaan tot het hoofdstuk waarin de omzetting van deze vragen in
een onderzoeksopzet verantwoord wordt. Er zou dan echter een belangrijke schakel
in het onderzoeksproces worden overgeslagen, namelijk het perspectief en de
visie die door de onderzoeker gekozen is om het onderzoek te gaan opzetten.
Onderzoek doen is werk van mensen, en wel van bepaalde mensen met bepaalde
visies op de werkelijkheid, de mens, op kennis, op kinderen, op de maatschappij
en op het vak orthopedagogiek. Bij het maken van de koppeling tussen
onderzoeksvraag en onderzoeksopzet zijn deze visies niet uit te schakelen. Het
komt mij dan ook juist voor om het perspectief van waaruit dit onderzoek is
opgezet en uitgevoerd vooraf expliciet aan te geven. Dit gebeurt in het volgende
hoofdstuk. |