Start Omhoog

Beloken Pasen

Pasen als openbaring

Frans Gieles; parochie-blog 2012

"Beloken Pasen", zo heette van oudsher de eerste zondag van (vroeger: "na") Pasen. 

 

De vorige keer had ik het over dimensies: die van de puntmens, de vlakmens, en zo verder t/m de geestelijke dimensie waar het verhaal van Pasen bij hoort. [*] Hoe werken die dimensies?

[*] Gieles, Frans E.J., Pasen en dimensies; Parochie-blog, Pasen 2012 

Dimensies

Er was eens ... een vlakmens, levend in de tweede dimensie dus. Plotseling zag deze in zijn vlak een punt verschijnen. Die punt werd een cirkel, groter en groter, dan weer kleiner en kleiner, tot hij verdween in een punt en dan in het niets.

Oei! Wat is hier aan de hand? Iemand opperde dat het vlak bezoek had gehad van iets uit een hogere dimensie, iets dat dan wel een bol geweest moet zijn, dus dat er meer dimensies moesten bestaan dan de vlakmens had gedacht.

En ja:

zoals de punt een lijn in zich bleek te hebben die zich kon ontvouwen, 
zoals de lijn een vlak in zich bleek te hebben dat zich kon ontvouwen, 
zo bleek het vlak zich te kunnen ontvouwen in een drie-dimensioneel beeld.
Na de meetkunde ontdekte de mens de stereometrie, daarna de bewegende voorwerpen, dus de ruimte en dus de tijd: de tijdruimte van Einstein. 

Ja, het bestaat dus echt.

Er was eens ... een neurobioloog, ...

... levend in de visie dat er alleen materie bestaat. Hij hoorde vertellen van mensen die een vrije wil en een ziel hadden ervaren, maar hij kon de ziel niet vinden in de hersenen. Hij concludeerde dat de vrije wil en de ziel dus niet kunnen bestaan, dus ook God niet en het verhaal van Pasen niet. Hij accepteert het bestaan van hogere (geestelijke) dimensies niet, ook al gaat de theoretische natuurkunde nu al uit van het bestaan van elf dimensies.

Mensen hebben hier toch al iets van ervaren, van vrije wil, ziel, geestelijke dimensie, God. In zich hadden zij al de kern van iets dat zich kan ontvouwen: de ziel met de veelgenoemde goddelijke vonk in zich. Die kan zich ontwikkelen, richting hogere dimensie(s), richting God als hoogste dimensie.

Hogere of diepere dimensies

Hogere, of beter: diepere, dieper gelegen dimensies openbaren nu en dan iets van hun bestaan. Zie de verhalen uit de Bijbel (en de Qur'an) over engelen, profeten, Jezus, verschijningen, Pasen. De kunst is om ze te duiden met ons beperkte bewustzijn.

Mens en dier

"Mijn hond begrijpt precies wat ik zeg" - "Ik versta precies wat mijn hond wil zeggen"

Niet helemaal: een hond kan de intonatie duiden en kent enkele woorden, hij vertaalt ze in zijn hondentaal - voor zover hij het kan begrijpen. Wij begrijpen bepaalde geluiden en gebaren van dieren en vertalen ze in de mensentaal - voor zover wij het kunnen begrijpen.

Openbaring

Zo gaat het ook met openbaringen. Wij moeten ze vertalen in onze menselijke begrippen. De hogere of diepere dimensie past zich aan aan de taal en het begripsvermogen van de mens: de Bijbel is in het Hebreeuws en Grieks, de Qur'an is in het Arabisch (en de Cursus in Wonderen in het Amerikaanse Engels, dus met als een van de hoofd-woorden "succes"). De mens kan dan gaan lezen en moet dan gaan interpreteren. Dit is altijd gebrekkig. De mens ontwikkelt zich wel en ontwikkelt zo ook haar beeld van God: van een strenge heerser tot een goede vader.

Het Paasverhaal vertelt van verschijningen en visioenen: van openbaringen dus uit een hogere of diepere dimensie, de geestelijke dimensie. De Emmaus-gangers hebben dit ervaren, al herkenden zij het pas bij het breken van het brood.

Op zijn minst kunnen wij deze paasverhalen vertalen als de boodschap dat de mens een sterfelijk lichaam heeft, maar ook een ziel die kan blijven leven in een ons nog onbekende andere dimensie, hoewel die nu al in ons aanwezig kan zijn.

Ergens daar, dus ook in ons, bestaat dan ook God, die nu en dan iets van zich openbaart omdat Hij gekend wil worden.

We mogen dus nog wel zeggen: "Zalig (Beloken) Pasen!"

Frans

Start Omhoog